Gentes dames, messeigneurs, Parez-vous de vos plus beaux atours, vous êtes les invités du noble et redoutable Timour, dit aussi Tamerlan ( Timour le Boiteux en persan, souvenir de guerre) en sa sublime capitale Samarcande dont la renommée remonte à 3000 ans. Son nom seul évoque la Route de la soie, les caravanes aux chameaux chargés d'objets précieux, d'épices, de denrées de luxe à travers les déserts... Carrefour des routes de Chine, d'Inde et de Perse, elle concentre tous les savoirs-faire de l'Asie Centrale pour réaliser ses fabuleux monuments architecturaux . Les guerres, les tremblements de terre, Genghis Khan l'ont quasi rayée de la carte mais un homme en a décidé autrement : Amir Timour Il est né à Shakhisabz au 14e siècle, à 90 km au sud de Samarcande. Grand conquérant, stratège de génie, son empire s'étendait jusqu'en Inde. Il lui fallait construire une capitale digne de lui. Les meilleurs artisans ont édifié mosquées, madrassas (universités) et mausolées reconnaissables entre tous par leur faïences bleutées parfois dorées, si raffinées. Parti guerroyer, sa femme, une princesse mongole, Bibi Khanym, voulut lui faire une surprise: une superbe mosquée qui porte son nom. Son architecte devint fou amoureux d'elle et ne voulut continuer l'ouvrage qu'à condition de donner un baiser à Bibi. Elle céda à sa requête mais garda la trace d'un suçon sur la joue. A son retour, Timour s'en aperçut tout de suite, fit décapiter l'effronté architecte et ordonna à son épouse de porter le voile pour ne plus attirer le regard des autres hommes ! (Serait-ce l'origine du port du voile? :-)) A Shakhisabz, sa ville natale,Timour se fit construire un immense et luxueux palais d'été où les jeunes mariés aiment se faire photographier. Il a fait édifier un superbe mausolée Dorus Siyadat pour son fils préféré mort jeune , pour lui-même un simple tombeau dans une crypte. Il mourut en campagne au Kazakhstan. On ne put transporter son corps dans sa ville natale à cause des cols enneigés. Ses descendants l'enterrèrent à Samarcande dans un tombeau de jade dans un magnifique mausolée Gur-e-Amir où toute sa dynastie sera inhumée. Beaucoup viennent encore lui rendre hommage et prier pour son âme. Son empire s'est vite disloqué sous les coups de butoir des ses ennemis. Son petit-fils Ulugbeg était un savant plus versé dans l'astronomie, les mathématiques et la philosophie que dans la gestion des terres occupées. Son descendant Babur s'en est allé fonder l'empire Moghol en Inde dont nous connaissons tous l'emblème : le Taj Mahal. Le temps a fort abîmé ces merveilles, Si vous étiez venus il y a 100 ans, vous n'auriez vu que des ruines. Ce sont les Bolcheviques puis les Russes qui ont réalisé la plupart des restaurations. Mais, faisons honneur au Seigneur Timour, ne le laissons pas nous attendre plus longtemps si nous voulons garder notre tête ou ne pas croupir dans une basse-fosse ! Prochaine étape : Tashkent ! A bientôt, Martine Jean-Pol Geert et An Photos :Jean-Pol Texte : Martine Gegroet edele dames en heren, Trek uw mooiste kleren en sieraden aan, u wordt uitgenodigd door de grote en gevreesde Timoer, ook gekend als Tamerlan (de Manke in het Perzisch) in zijn prachtige hoofdstad Samarkande. Al 3000 jaar het kruispunt tussen China, India en Perzië, haar naam alleen en we dromen van de Zijderoute, specerijen, rijkelijke goederen, kamelen en caravans doorheen de woestijn... Oorlogen, aardbevingen, Djenghis Khan verwoestten Samarkande, maar één man verkoos haar om zijn macht te verwezenlijken en zijn rijkdom uit te stralen : Timoer. Hij werd geboren in Shakhisabz in de 14 de eeuw, zo'n 90 km van Samarkande. Hij was een militaire genie, nooit verslagen, zo wreed als verfijnd. Zijn keizerrijk ging tot India. Voor zijn hoofdstad koos hij de beste ambachtslieden om de mooiste moskeeën, madrassa's ( universiteiten) en mausolea te bouwen. Timoer was weer oorlog aan het voeren. Zijn vrouw, Bibi Khanym, een Mongoolse princes, wou hem verrassen met een prachtige moskee. De architect werd smoorverliefd op haar. Hij eiste haar een kus te geven om aan het gebouw verder te werken. Maar op de wang van Bibi bleef er een spoor van die zoen. Toen Timoer terug kwam, was het het eerste dat hij zag: de architect werd onthoofd en Bibi moest een hoofddoek dragen. In Shakhisabz, zijn geboortestad, liet Timoer het mooiste en grootste zomerpaleis van de tijden oprichten. Bij die ruïnes laten de pas getrouwde koppeltjes zich nu fotografiëren. Voor zijn gestorven lievelingszoon liet hij het Dorus Siyadat Mausoleum bouwen, voor hem een heel eenvoudig graf in een crypte. Maar hij stierf tijdens een kampagne in Kazakhstan. Zijn lijk kon niet overgebracht worden naar zijn geboortestad, de bergpas was gesloten. Zijn zonen hebben hem dan in een prachtig mausoleum Gur-e-Amir, in een jade graf begraven in Samarkande. Nu nog komen talrijken hem eer betogen en voor hem bidden. Zijn nakomelingen werden er ook begraven. Zijn keizerrijk overleefde hem niet lang. Zijn vijanden veroverden rap hun territorium . De kleinzoon van Timoer, Ulubek was een geleerde die meer interesse had voor astronomie, wiskunde en filosofie dan het beheer van zijn rijk. Babur, een nakomeling vluchtte zelfs naar India waar hij de dynastie van de Moghols stichtte waarvan we allemaal de Taj Mahal als embleem kennen. Waren jullie één eeuw vroeger hier aangekomen hadden jullie een heel ander zicht van Samarkande: ruïnes. Het zijn de Bolsjevieken en de Sovietten die veel gerestaureerd hebben. Maar laten we de heer Timoer niet langer wachten, willen we niet onthoofd worden of in een diepe put geraken. Volgende stap: Tashkent. Groetjes, Martine, Jean-Pol, Geert en An Foto's: Jean-Pol Tekst: Martine
